Το πράσινο τσάι (Camellia sinensis)και οι περιεχόμενες κατεχίνες (EGCG) μπορούν να βοηθήσουν στην αποτροπή της παχυσαρκία και της ανάπτυξης διαβήτη

Το τσάι (Camellia sinensis)είναι η κύρια διατροφική πηγή κατεχινών. Οι κατεχίνες είναι μία ομάδα ενώσεων οι οποίες ανήκουν στην οικογένεια των φλαβονοειδών και αναφέρονται στην βιβλιογραφία ως εξαιρετικά δραστικές. Διάφορες μελέτες σε ανθρώπους επιβεβαιώνουν ότι οι θερμογενετικές ιδιότητες του τσαγιού και η ικανότητα του να διεγείρει τις καύσεις και την οξείδωση του λίπους οφείλονται κυρίως, στις κατεχίνες. Από όλα τα είδη τσαγιού, το πράσινο τσάι έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε κατεχίνες λόγω της διαδικασίας παραγωγής του. Αμέσως μετά την συγκομιδή το πράσινο τσάι υποβάλλεται σε θερμική επεξεργασία η οποία αποτρέπει ή σταματά την περαιτέρω οξείδωση των κατεχινών.

Μείωση Σωματικού λίπους

Είναι αλήθεια ότι η παχυσαρκία αποτελεί παράγοντα κινδύνου τόσο για τις καρδιακές παθήσεις όσο και για την ανάπτυξη διαβήτη .Το τσάι (Camellia sinensis)μπορεί να βοηθήσει στην μείωση του σωματικού λίπους και έμμεσα να μειώσει τους παράγοντες κινδύνου που οδηγούν στην παχυσαρκία. Η μακροπρόθεσμη κατανάλωση πράσινου τσαγιού (Wolfram 2007) οδηγεί σε ένα χαμηλότερο ποσοστό του συνολικού λίπους του σώματός μας βοηθώντας στην απόκτηση μικρότερης περιφέρειας μέσης, και μειωμένη αναλογία μέσης-ισχύων, Στις μελέτες εφαρμογής , αποδείχθηκε ότι η κατανάλωση πράσινου τσαγιού μπορεί να μειώσει το βάρος σωμάτων και το κοιλιακό λίπος καθώς επίσης και αυξάνει τις δραστηριότητες καύσης των λιπών και της κατανάλωσης ενέργειας.

Δαβήτης τύπου ΙΙ

Επιπλέον, η κατανάλωση πράσινου τσαγιού μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου ΙΙ και να βελτιώσει τον έλεγχο γλυκόζης και την αντίσταση στην ινσουλίνη. Ο ακριβής μηχανισμός για το πώς το πράσινο τσάι βοηθά να ελέγξει την υπερβολική και υψηλή συγκέντρωση ζακχάρου στο αίμα δεν είναι εντελώς κατανοητό. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες μελέτες και έρευνες ο παραπάνω έλεγχος περιλαμβάνει πιθανώς διάφορους και διαφορετικούς ορμονικούς και μεταβολικούς μηχανισμούς. Οι κατεχίνες (EGCG Επιγαλλοκατεχίνη γαλλικού εστέρα ) σύμφωνα με τον Wolfram 2007 πιθανά να ρυθμίζουν τα γονίδια που περιλαμβάνονται στην έντονη μεταβολική δραστηριότητα και στην αποθήκευση του λίπους , καθώς επίσης και στα γονίδια που περιλαμβάνονται στη σηματοδότηση της ινσουλίνης και το μεταβολισμό γλυκόζης(Serisier και άλλοι 2007. Cao και άλλοι 2007).Οι περιεχόμενες κατεχίνες του πράσινου τσαγιού μπορούν ακόμη να βελτιώσουν την επιβίωση των παγκρεατικών κυτταρικών νησίδων και την λειτουργία της έκκρισης ινσουλίνης που φάνηκε να αυξάνει in vitro δίνοντας ελπίδες ότι θα μπορούσε να έχει και μελλοντικές εφαρμογές στην ενίσχυση της επιτυχίας της μεταμόσχευσης νησίδων παγκρεατικών κυττάρων (Ηara et al 2007). Επιπλέον οι κατεχίνες EGCG καταστέλλουν την παραγωγή γλυκόζης από τα κύτταρα συκωτιού (Collins QF 2007). Πίνοντας πράσινο τσάι αποδείχθηκε ότι μπορεί να βελτιώσει το μεταβολισμό γλυκόζης σε υγιείς ανθρώπους (Tsuneki H et al 2005). Σε μια πληθυσμιακή μελέτη εθελοντρίων , οι γυναίκες που ήπιαν τέσσερα ή περισσότερα φλυτζάνια του τσαγιού ανά ημέρα είχαν μια τάση προς χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου ΙΙ, έναντι των γυναικών που δεν ήπιαν κανένα τσάι (Song Y. et al 2005). Βέβαια υπάρχουν εκτενείς μελέτες για τα αποτελέσματα του πράσινου τσαγιού και των κατεχινών του σε ζωικά πρότυπα για την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου Ι και του τύπου ΙΙ,mε υψηλά επίπεδα σακχάρου (Babu PV, Sabitha KE, Shyamaladevi CS 2006). Όλες αυτές οι μελέτες έχουν δείξει ότι οι κατεχίνες του πράσινου τσαγιού βελτιστοποιούν τη χρησιμοποίηση(διαχείριση) της γλυκόζης, και με αυτόν τον τρόπο μειώνονται τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα (Huxley R et al 2009) (Jing Y et al 2009) . Σύμφωνα με τον Babu 2006a,b και 2007 η λειτουργία του EGCG ως μιμητικό ινσουλίνης χαμήλωσε-μείωσε την παραγωγή γλυκόζης στα κύτταρα του συκωτιού και συνέβαλε τη μείωση της δραστηριότητας των γονιδίων που ενισχύουν την παραγωγή γλυκόζης, Το «πράσινο τσάι μείωσε επίσης τη συσσώρευση της χοληστερόλης, των ελεύθερων λιπαρών οξέων, και τριγλυκεριδίων στην καρδιά των διαβητικών αρουραίων.»

Κατανάλωση

Σύμφωνα με μια Ιαπωνική μελέτη ο τρόπος κατανάλωσης του τσαγιού δεν πρέπει νάναι με τη μορφή ενός καυτού ροφήματος.Σε υψηλή θερμοκρασία κατανάλωση μπορεί να συνδεθεί με τον αυξανόμενο κίνδυνο της οισοφαγικού καρκίνου (Kuriyama S 2006), έτσι το πράσινο τσάι ίσως πρέπει να καταναλωθεί σε χαμηλή θερμοκρασία και ακόμη ασφαλέστερα από ρόφημα ως φυτικό συμπλήρωμα. Το πράσινο τσάι, είναι ένα αβλαβές ποτό χωρίς θερμιδική αξία και στην Ιαπωνία έχει την ένδειξη «μακροζωία» μεταξύ των διαιτητικών ωφελειών.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Babu PV, Sabitha KE, Shyamaladevi CS. Therapeutic effect of green tea extract on oxidative stress in aorta and heart of streptozotocin diabetic rats. Chem Biol Interact. 2006 Aug 25;162(2):114-20.(a)
Babu PV, Sabitha KE, Shyamaladevi CS. Green tea impedes dyslipidemia, lipid peroxidation, protein glycation and in streptozotocin-diabetic rats. Clin Exp Pharmacol Physiol. 2006 Dec;33(12):1184-9.(b)
Babu PV, Sabitha KE, Srinivasan P, Shyamaladevi CS. Green tea attenuates diabetes induced Maillard-type fluorescence and collagen cross-linking in the heart of streptozotocin diabetic rats. Pharmacol Res. 2007 May;55(5):433-40.
Cao H, Hininger-Favier I, Kelly MA, et al. Green tea polyphenol extract regulates the expression of genes involved in glucose uptake and insulin signaling in rats fed a high fructose diet. J Agric Food Chem. 2007 Jul 25;55(15):6372-8.
Collins QF, Liu HY, Pi J, et al. Epigallocatechin-3-gallate (EGCG), a green tea polyphenol, suppresses hepatic gluconeogenesis through 5’-AMP-activated protein kinase. J Biol Chem. 2007 Oct 12;282(41):30143-9.
Hara Y, Fujino M, Takeuchi M, Li XK. Green-tea polyphenol (-)-epigallocatechin-3-gallate provides resistance to apoptosis in isolated islets. J Hepatobiliary Pancreat Surg. 2007;14(5):493-7.
Huxley R et al (2009) Coffee, decaffeinated coffee, and tea consumption in relation to incident type 2 diabetes mellitus: A systematic review with meta-analysis. Archives of Internal Medicine 169, 2053-2063.
Jing Y et al (2009)  Tea consumption and risk of type 2 diabetes: a metaanalysis of cohort studies. Journal General and Internal Medicine 24, 557-62.
Maki KC et al (2009) Green tea catechin consumption enhances exercise-induced abdominal fat loss in overweight and obese adults. Journal of Nutrition 139, 264-270.
Kuriyama S, Hozawa A, Ohmori K, et al. Green tea consumption and cognitive function: a cross-sectional study from the Tsurugaya Project. Am J Clin Nutr. 2006 Feb;83(2):355-61.
Nagao T, Hase T, Tokimitsu I. A green tea extract high in catechins reduces body fat and cardiovascular risks in humans. Obesity.(Silver Spring). 2007 Jun;15(6):1473-83
Song Y, Manson JE, Buring JE, Sesso HD, Liu S. Associations of dietary flavonoids with risk of type 2 diabetes, and markers of insulin resistance and systemic inflammation in women: a prospective study and cross-sectional analysis. J Am Coll Nutr. 2005 Oct;24(5):376-84.
Serisier S, Leray V, Poudroux W, et al. Effects of green tea on insulin sensitivity, lipid profile and expression of PPARalpha and PPARgamma and their target genes in obese dogs. Br J Nutr. 2007 Dec 6;1-9.
Tsuneki H, Ishizuka M, Terasawa M, et al. Effect of green tea on blood glucose levels and serum proteomic patterns in diabetic (db/db) mice and on glucose metabolism in healthy humans. BMC Pharmacol. 2004 Aug 26;418.
Wolfram S. Effects of green tea and EGCG on cardiovascular and metabolic health. J Am Coll Nutr. 2007 Aug;26(4):373S-88S.
Wolfram S, Wang Y, Thielecke F. Anti-obesity effects of green tea: from bedside to bench. Mol Nutr Food Res. 2006 Feb;50(2):176-87.