Η βιταμίνη Β17 ή αμυγδαλίνη ή λετρίνη είναι μία ουσία που βρίσκεται στους πυρήνες, δηλ τα κουκούτσια , των περισσότερων φρούτων. Τέτοια είναι τα βερύκοκα, τα μήλα, τα κεράσια, τα αχλάδια , τα δαμάσκηνα, τα μανταρίνια καθώς και τα αμύγδαλα.
Η συγκέντρωση της βιταμίνης Β17 ή αμυγδαλίνης στους πυρήνες αυτών των φρούτων κυμαίνεται από 2-3%.
Σύμφωνα με τον ερευνητή Ernest Krebs, ο οποίος και την ανακάλυψε, η Β17 βοηθά στην πρόληψη και τη θεραπεία του καρκίνου
H Βιταμίνη Β17(αμυγδαλίνη) που βρίσκεται και στα πικραμύγδαλα και στο κουκούτσι του βερίκοκου χρησιμοποιείται από εναλλακτικούς θεραπευτές γιά την θεραπεία του καρκίνου.
Ο G. Edward Griffin μάλιστα υποστηρίζει ότι ο καρκίνος είναι το αποτέλεσμα της έλλειψης της συγκεκριμένη ουσία από τον οργανισμό(αποβιταμίνωση). Όμως και η βιταμίνα Β11 μπορεί να είναι χρήσιμη για τον συγκεκριμένο σκοπό:
Στην αρχαία Ελλάδα ήταν πολύτιμα για την προστασία του δέρματος και της όρασης, ενώ τον 15ο αιώνα τα κουκούτσια τους χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία καρκινικών όγκων. Οι Βρετανοί τα χρησιμοποιούσαν για το έλκος, ενώ ήταν γνωστά στην Ευρώπη για τις αφροδισιακές τους ιδιότητες.
Ο Βρετανικός φορέας ελέγχου τροφίμων μας συμβουλεύει ότι 1-2 πυρήνες από βερίκοκο (το εσώτερο μαλακό μέρος, αυτό που προκύπτει αν σπάσουμε το σκληρό κουκούτσι του βερίκοκου) αποτελούν ασφαλή προς κατανάλωση ημερήσια ποσότητα, πράγμα που σημαίνει ότι οι σπόροι αυτοί είναι δυνητικά δηλητηριώδεις και απλά ο καταναλωτής πρέπει να ξέρει τι καταναλώνει και σε τι ποσότητες.
η φράση "ασφαλής προς κατανάλωση ημερήσια ποσότητα" δηλώνει ότι:
• τυχόν ίχνη κυανιούχων ενώσεων μεταβολίζονται
• η πρόσληψη κυανίου μέσω τροφής δεν έχει αθροιστικό αποτέλεσμα (δεν είναι το ίδιο σαν να καταναλώνεις λ.χ. βαρέα μέταλλα) - με άλλα λόγια, μπορείς να ξαναφάς κουκούτσια βερίκοκου και αύριο, και ξανά μεθαύριο, χωρίς βλαβερές συνέπειες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου