ECHINACEA το φάρμακο της φύσης, κατά των ιώσεων

Η Echinacea (εχινάκια ή εχινατσέα) είναι φαρμακευτικό φυτό, το οποίο έχει μακρά ιστορία καθώς και μεγάλη επιστημονική μελέτη στο "βιογραφικό του σημείωμα", όσον αφορά την θεραπευτική του χρησιμότητα και δράση.
Τα τελευταία 20 χρόνια, η echinacea έγινε ένα από τα δημοφιλέστερα φυτά, καθώς θεωρείται ότι ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, και βελτιώνει την αντίδραση του οργανισμού σε μολύνσεις.Κλινικές μελέτες έδειξαν ότι η εχινακίνη, ένα γλυκοσίδειο που περιέχεται στο φυτό, καταπολεμά τα βακτήρια σαν φυσικό αντιβιοτικό, (6mgr εχινακίνης αντιστοιχούν in vitro σε 1 μονάδα πενικιλίνης), γεγονός εξηγεί την αποτελεσματικότητα του φυτού σε στρεπτοκοκκικές και σταφυλοκοκκικές λοιμώξεις και φλεγμονές.
Οι ερευνητές γνωρίζουν την ανοσοδιεγερτική δράση του φυτού, χωρίς ακόμη να μπορούν να την εξηγήσουν ικανοποιητικά.. Φαίνεται ότι εμπλέκεται ένα πλήθος από παράγοντες που παρεμβαίνουν με διαφορετικούς μηχανισμούς δράσης. Κάποια συστατικά παραλαμβάνονται καλύτερα από υδατικά διαλύματα, τα περισσότερα όμως από αλκοολικά.

Στο αίμα επιταχύνει τη φαγοκυττάρωση και καταστρέφει τα βακτήρια. Σε κυτταρικό επίπεδο ελαττώνει την παραγωγή του ενζύμου υαλουροδινάση, (αυτό βρίσκεται στο δηλητήριο φιδιών), που καταστρέφει το υαλουρονικό οξύ και οδηγεί σε διάσπαση του συνδετικού ιστού.

Χρήσιμη σε δοθηίνες, ακμή, έρπη ζωστήρα, (γιατί επιπλέον συμβάλλει στην αναγέννηση των ιστών), ουλίτιδα, φαρυγγίτιδα, μέση ωτίτιδα και βέβαια στο κοινό κρυολόγημα και την γρίππη.

Η echinacea έχει επίσης αποδειχτεί ότι επιδρά θετικά σε προβλήματα των αρθρώσεων, εμφανίζοντας σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση, πράγμα που δικαιολογεί τη χρήση της σε παραδοσιακές θεραπείες για αρθρίτιδες.

Η δράση της echinacea σε κάθε περίπτωση είναι συνεργική για το ανοσοποιητικό, εξαρτάται συνεπώς από την ίδια την κατάσταση του συστήματος. Χωρίς έναν ικανοποιητικό αριθμό αντισωμάτων, απλά προσφέρει μια αντισηπτική δράση. Αυτό σημαίνει ότι ο παράγοντας χρόνος είναι κρίσιμος για τη λήψη σκευασμάτων με echinacea. Όσο πιο νωρίς χρησιμοποιηθεί σε μια εξελισσόμενη προσβολή του οργανισμού, τόσο πιο αποτελεσματική είναι. Γι' αυτό το φυτό πρέπει να λαμβάνεται αν είναι εφικτό, από τα πρώτα συμπτώματα μιας μόλυνσης ή ίωσης, πριν δηλαδή «ο εισβολέας» αποκτήσει σημαντικές θέσεις στο «πεδίο μάχης» του σώματος. Για τον ίδιο λόγο είναι χρήσιμη και η «προληπτική» λήψη της σε περίοδο υψηλής νοσηρότητας, σύμφωνα με το σχήμα που περιγράψαμε.
Το φυτό δεν παρουσιάζει τοξικότητα, ακόμη και σε μεγάλες δόσεις,
Αντενδείκνυται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε παιδιά κάτω των 2 ετών, σε άτομα που πάσχουν από φυματίωση και αυτοάνοσα νοσήματα.
Σε κάθε περίπτωση, την πρώτη φορά καλό είναι να ξεκινάμε με χαμηλές δόσεις.